Οι μητέρες στην Ινδία θεωρούν ό,τι οι φωνές στα παιδιά τους δεν πρόκειται να τους βάλουν μυαλό, ούτε να καλυτερεύσουν τη συμπεριφορά τους.

Επηρεασμένοι από τις θρησκείες του Ινδουισμού, του Βουδισμού και του Ισλαμισμού, έχουν δημιουργήσει ένα σύστημα διαπαιδαγώγησης το οποίο δεν έχει πουθενά μέσα του την έννοια της τιμωρίας.

Ακόμα και τα πιο άτακτα και δύσκολα παιδιά, αντιμετωπίζονται με μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση, η οποία προάγει την ειρήνη, το σεβασμό και την αγάπη.

Η μέθοδος της αγάπης: 

Κάθε παιδί στην Ινδία, μεγαλώνει με την αρχή της ευγένειας από τη γέννηση του. Επιπλέον, άλλο μια βασική αξία είναι και η υπομονή, ενώ το να δείχνει κανείς τα αρνητικά του συναισθήματα και να είναι ευερέθιστος θεωρείται κακία.

Ελεγχόμενη πληροφόρηση:

Οι γονείς στην Ινδία επιβάλλουν στα παιδία τους να παρακαλοθούν εκπαιδευτικές εκπομπές και εκπομπές για τις τέχνες, κάτι αρκετά καλό, αφού πλέον με το διαδίκτυο και τη σημερινή τηλεόραση τα παιδιά εκτίθονται σε βία και άλλες άσχημες εικόνες.

Τρόποι στο τραπέζι:

Οι γυναίκες στην Ινδία δίνουν μεγάλη έμφαση στους τρόπους συμπεριφοράς στο τραπέζι και διδάσκουν στα παιδιά τους την καλή συμπεριφορά για αυτές τις περιστάσεις, ενώ είναι ιδιαίτερα αυστηρές. Π.χ. αν κάποιο παιδί στα 2 του παίζει με το φαγητό του, είναι απολύτως ανεκτό, αν όμως το κάνει στα 10 τότε θα υπάρξει πρόβλημα.

Καλά πρότυπα:

Όσοι έχουν παιδιά στην Ινδία θεωρούν ό,τι οι δικοί τους τρόποι συμπεριφοράς θα καθορίσουν το μελλοντικό χαρακτήρα των παιδιών τους. Για το λόγο αυτό, αντί να κάνουν κηρύγματα, τους δείχνουν με πράξεις το πως πρέπει να φέρονται. Μάλιστα, συχνά σε αυτό συμμετέχουν και οι μεγαλύτερες γενιές της οικογένειας.

Στενή σχέση:

Οι γιατροί συμβουλεύουν της Ινδές μητέρες να κοιμούνται μαζί με τα μωρά τους το πρώτο διάστημα, ώστε να αναπτύξουν στενή σχέση μαζί τους και να τα ηρεμήσουν με την αγκαλιά τους σε περίπτωση άγχους.

Εξωτερίκευση των σκέψεων:

Το σύστημα εκπάιδευσης στην Ινδία βασίζεται στην πνευματικότητα και τη μόρφωση και τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από αυτό να εκφράζουν τις σκέψεις και τα συναισθήματα τους. Κάνουν μαθήματα γιόγκα, μνήμης, ακόμα και μαθήματα χαμόγελου, με σκοπό να να ανακαλύψουν τον εαυτό και τις δεξιότητες τους.

Η συμπεριφορά των δασκάλων:

Οι δάσκαλοι στην Ινδία δεν επιτρέπεται να κάνουν ή να απαιτήσουν από τα παιδιά, κάτι που οι ίδιοι δε θα έκαναν. Επίσης, οι ίδιοι μιλούν για τη συμπεριφορά τους στην τάξη και όχι για αυτήν των παιδιών.

Αυτοβελτίωση:

Η βασικότερη άσκηση για τον κάθε μαθητή, είναι η αυτοβελτίωση του. Κάθε μήνα, τα παιδιά που προοδεύουν βραβεύονται από το σχολείο, ενώ ο στόχος αυτής της πρακτικής, είναι ο καθένας να γίνει καλύτερος από αυτό που ήταν πριν και όχι από τους άλλους.

Χαλαρή συμπεριφορά:

Οι δάσκαλοι στην Ινδία δε διστάζουν να δείξουν την αγάπη τους στους μαθητές τους, για αυτό και συχνά τους αγκαλιάζουν ή τους χαϊδεύουν το κεφάλι, χωρίς όμως να ξεχωρίζουν κάποιον από αυτούς.

Όπως στην κάθε χώρα, έτσι και στην Ινδία το σύστημα διαπαιδαγώγησης δομείται από τις παραδόσεις και τη νοοτροπία των ανθρώπων της. Παρόλα αυτά, φαίνεται πως όσον αφορά τη συμπεριφορά απέναντι στα παιδιά, η συγκεκριμένη χώρα έχει πολλά να διδάξει, αφού περιέχει αξίες όπως η υπομονή και η κατανόηση.