Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν ολοκλήρωσα την κατασκευή του ήταν να καλέσω τον αριθμό του δικού μου κινητού τηλεφώνου, μία διαδικασία παράξενη και αστεία.

Αμέσως μετά άρχισα να επικοινωνώ με τα μέλη της οικογένειάς μου. Το συναίσθημα ήταν εκπληκτικό γιατί μόλις είχα συνειδητοποιήσει ότι κατάφερα να φτιάξω κάτι που αγαπάω από το μηδέν». Η Μαρία Κιορουκτσίδου, τελειόφοιτη του Tμήματος Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστικών Συστημάτων του Α.Ε.Ι. Πειραιά Τεχνολογικού Τομέα, κατάφερε να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα και να φτιάξει το πρώτο ελληνικό κινητό τηλέφωνο.

Κατά την περίοδο της έρευνας που προηγήθηκε αλλά και της κατασκευής του κινητού που ακολούθησε, υπήρξαν αρκετές φορές που αναρωτήθηκε αν θα τα καταφέρει.
Τελικά, λίγο το πείσμα, λίγο η επιμονή της να μην αφήνει στη μέση αυτά που ξεκινάει, αρκούσαν ώστε να παρουσιάσει στη σχολή της πριν από λίγες ημέρες το κινητό τηλέφωνο που έφτιαξε μόνο με τις δικές της δυνάμεις.

Παρακολουθώντας τον κόσμο σε καθημερινή βάση να βρίσκεται σχεδόν παντού με ένα κινητό τηλέφωνο στο χέρι, καταλάβαινε ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι είναι προσκολλημένοι με αυτήν τη συσκευή. «Ετσι μια μέρα είπα γιατί να μη φτιάξω το δικό μου κινητό;».
Ερευνα
Η Μαρία Κιορουκτσίδου άρχισε να κάνει την έρευνά της προκειμένου να βρει τις κατάλληλες πλακέτες που θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν -με την κατάλληλη προσθήκη από μέρους της ενός κώδικα- τις βασικές λειτουργίες ενός κινητού τηλεφώνου. Δηλαδή να πραγματοποιεί και να δέχεται κλήσεις.

«Στη συνέχεια βρήκα τα κατάλληλα εξαρτήματα που θα πλαισίωναν το τηλέφωνο, όπως οθόνη, ακουστικό, μεγάφωνο για τον ήχο κλήσης, μικρόφωνο, πληκτρολόγιο και αμέσως μετά ξεκίνησαν οι δοκιμές όσον αφορά τη συνδεσμολογία».
Μετά από ατέλειωτες ώρες πάνω από καλώδια, εξαρτήματα αλλά και μια δύσκολη προσπάθεια προκειμένου να γράψει από την αρχή τον κώδικα που χρειαζόταν ώστε να μπορεί το κινητό τηλέφωνο να δέχεται και να πραγματοποιεί κλήσεις, να αναπαράγει ήχο, καθώς και να εμφανίζεται στην οθόνη ο αριθμός του καλούντος, το πρώτο ελληνικό κινητό τηλέφωνο ήταν έτοιμο.

Η Μαρία Κιορουκτσίδου, πάντως, δεν πρόκειται να αναπαυτεί στις... δάφνες της. Ηδη έχει ξεκινήσει τις διαδικασίες προκειμένου να μπορεί το κινητό να δέχεται και να στέλνει γραπτά μηνύματα ενώ θα ακολουθήσουν οι κατάλληλες προσθήκες στον κώδικα, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα σύνδεσης στο Διαδίκτυο αλλά και να «φορτωθεί» ένα παιχνίδι.
Ακόμη, μέσα στα σχέδιά της είναι να μικρύνει το μέγεθος του κινητού (στην τωρινή του μορφή έχει διαστάσεις 16Χ8,5 εκατοστά), σχεδιάζοντας μία καινούργια πλακέτα η οποία θα μπορεί να συνδεθεί με εξαρτήματα μικρότερου μεγέθους.

Η κατασκευή του κινητού τηλεφώνου κόστισε 200 ευρώ. Το πραγματικό κόστος, ωστόσο -αναφέρει- ήταν υψηλότερο, αν συνυπολογιστούν τα εξαρτήματα που καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια των δοκιμών και τα οποία έπρεπε να αντικατασταθούν.
Καριέρα
Οσον αφορά το μέλλον και τα επαγγελματικά της σχέδια, υπογραμμίζει πως «ένας από τους επαγγελματικούς τομείς που θα ήθελα να ασχοληθώ είναι να δοκιμάζω κινητά τηλέφωνα σε μεγάλες εταιρείες, πριν αυτά βγουν στην αγορά. Σε κάθε περίπτωση, θέλω να ασχοληθώ με κάτι που να συνδυάζει software και hardware».

Αρχικά, μας λέει η Μαρία, θα προσπαθήσει στην Ελλάδα. «Θέλω να δω τι έχει να μου προσφέρει. Δεν θέλω να γυρίσω την πλάτη στη χώρα μου και να φύγω. Ωστόσο, αν δεν βρω κάτι το οποίο με ενδιαφέρει στο αντικείμενό μου, τότε είμαι θετική στο να φύγω στο εξωτερικό».
Η τελειόφοιτη του Α.Ε.Ι. Πειραιά Τεχνολογικού Τομέα στηρίχθηκε στις δικές της δυνάμεις σε όλο αυτό το εγχείρημα που ανέλαβε να παρουσιάσει στο πλαίσιο της πτυχιακής της εργασίας.

Στο πλευρό της, πάντως, όπως μας είπε, στάθηκε ο επιβλέπων καθηγητής της και πρόεδρος του τμήματος Ιωάννης Ελληνας που την εμπιστεύτηκε από την πρώτη στιγμή.