Τη δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή μέσω μιας ανάρτησής του στο Facebook ο μουσικοσυνθέτης Νίκος Τερζής, γράφοντας: «Αχ βρε Γιώργη .. Αν είναι δυνατόν… Πάνω που χάρηκες. Πόσο άδικη η ζωή».

Πριν μερικές ημέρες, ο Γιώργος Δασκαλάκης είχε ανακοινώσει στα social media πόσο ευτυχισμένος ήταν για την κυκλοφορία του νέου του τραγουδιού από την Panic. Όπως είχε αναφέρει τότε: «Καλό μεσημέρι Αγάπες μου όμορφες!!! Μετά από 7 χρόνια απουσίας μου απο τη δισκογραφία, με εύκολες και δύσκολες στιγμές, και 3 χρόνια μάχης με το θηριο σας παρουσιάζω το νέο μου τραγούδι...Αυτό που περιμέναμε όλοι!! Η δημιουργία είναι δύναμη και η δύναμη είναι ζωή… Ευχαριστώ το Νίκο Τερζή και τη Ναταλί που ηταν απο την αρχή του αγώνα αυτού στο πλευρό μου και όλους τους συντελεστές του τραγουδιού κι ελπίζω να το αγαπήσετε όσο το αγαπώ κι εγώ!!Ακούστε το και να το δω καρφωμένο στους τοίχους σας!!! Εύχομαι Υγεία σε όλο το κόσμο και η Παναγία μαζί μας!!! Αμήν».

Σύμφωνα με πληροφορίες, παρά το σοβαρό πρόβλημα υγείας, ο Γιώργος Δασκαλάκης συνέχιζε με επιμονή και ελπίδα τις θεραπείες του και η επιστροφή του στη δισκογραφία σήμαινε πολλά για εκείνον.

Ο τραγουδιστής μοιραζόταν συχνά την προσπάθεια που έκανε με τους διαδικτυακούς τους φίλους και δήλωνε αισιόδοξος. Σε παλαιότερη συνέντευξή του είχε αναφέρει: «Είναι δύσκολο αυτό το πράγμα. Να σας πω κάτι, ίσως είμαι τυχερός. Έχει και στιγμές που λυγίζεις. Λες "ναι ρε, θα σε κερδίσω και του χρόνου θα ξανατραγουδάω". Αλλά έρχονται και οι στιγμές που λες "μα γιατί σε εμένα; Γιατί όλα σε εμένα;"».

Στη συνέχεια, είχε περιγράψει πώς ξεκίνησε η περιπέτεια της υγείας του: «Αργήσαμε να μάθουμε τι έχω. Μιλούσα με τον κουμπάρο μου και του είχα πει ότι δεν νιώθω καλά. Ένιωθα ατονίες και είχα βγάλει κάτω από τη μασχάλη μου ένα πράγμα σαν σπυράκι. Δεν δίνουμε σημασία πολλές φορές σε κάτι, αν και με πονούσε, ειδικά όταν το έπιανα. Τραγουδούσα κανονικά, αλλά έφτασε η μέρα των γενεθλίων μου κι είχα φλέματα, είχα χάσει κιλά, είχα χάσει την όρεξή μου. Τραγουδούσα κι έπεσα κάτω. Έλεγα ότι δεν ήμουν καλά. Μου έλεγαν να πάω νοσοκομείο κι έλεγα όχι. Έφτασε τέλος Ιουλίου και είπα στη μάνα μου να πάμε στο νοσοκομείο, γιατί δεν έπαιρνα ούτε ανάσα. Κάναμε αξονικές και στην τρίτη αξονική, εντελώς τυχαία, βρήκαν τον καρκίνο στους λεμφαδένες μου. Αυτή ήταν η αιτία που είχα όλα τα υπόλοιπα προβλήματα. Μου είπαν ότι ίσως το προλάβουμε το χειρότερο. Μόνο ο Θεός ξέρει αν αξίζω να ζήσω».